Okres od roku 1946 do roku 1960:
Historia Gminnej Spółdzielni ” Samopomoc Chłopska” w Koprzywnicy rozpoczęła się w lutym 1947 roku. Już w pierwszym roku działalności Spółdzielnia posiadała dwa sklepy branży spożywczej i tekstylnej. W marcu 1948 roku GS „SCh” powiększyła zasięg swojej działalności o sklep PSS „Gnieszowianka” w Gnieszowicach, a w następnym miesiącu także o sklepy PSS „Sośniczanin” w Sośniczanach i „Krzcinianka” w Krzcinie.
Głównymi inicjatorami powstania Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Koprzywnicy byli:
- Józef Zbirada i Władysław Ziółkowski z Krzcina
- Piotr Wnuk, Jak Wójcikowski i Stanisław Rokosz z Gnieszowic
- Julian Żołnowski i Władysław Mucha z Sośniczan
- Józef i Władysław Satławscy ze Świężyc
- Leon Prokop z Niedźwic
- Jan Lipiec ze Zbigniewic
Pierwszym Prezesem Zarządu GS „SCh” został Jan Ordon, pod którego kierownictwem zarówno zakres jak i teren działania Spółdzielni zaczęły stopniowo się powiększać. Przybywało sklepów, których oferta w coraz większym stopniu zaspokajała potrzeby miejscowej ludności.
W 1949 roku po raz pierwszy Spółdzielnia zorganizowała skup żywca, zbóż, drobiu i jaj.
Już rok później uruchomiono piekarnię i masarnię. Produktami masarni, które zyskały uznanie w całym kraju były Konserwa Tyrolska i Kiełbasa Krakowska. Natomiast głównym produktem piekarni był Chleb Koprzywnicki, który do chwili obecnej jest wypiekany według ówczesnej, dziś już ponad 60-letniej receptury.
Działalność Spółdzielni w latach 1961-1989:
W latach 60-tych, wykorzystując wypracowane środki własne, jak również korzystając z popularnych wówczas kredytów inwestycyjnych, Spółdzielnia wybudowała dwa nowe obiekty produkcyjne: masarnię i piekarnię. W kolejnej dekadzie, w okresie największej prosperity GS „SCh” Koprzywnica zatrudniała ponad 200 stałych pracowników etatowych i kolejnych 60 pracowników w ramach umów agencyjno-prowizyjnych i cywilno-prawnych. W latach 70-tych ubiegłego wieku Spółdzielnia posiadała majątek, na który składały się m.in.:
- 67 punktów sprzedaży detalicznej
- profesjonalną bazę magazynowo- towarową
- 10 zakładów produkcyjnych i usługowych.
Rewelacyjne wyniki finansowo-gospodarcze pozwoliły przyjąć i wdrożyć plany dalszego rozszerzania działalności w obszarze działalności i handlu. W roku 1979 oddano do użytku nową restaurację „Jubilatka”, a w 1980 roku pawilon handlowy.
Ten okres nieprzerwanego wzrostu, rozbudowy i rozwoju Spółdzielni był niewątpliwą zasługą jej kolejno urzędujących prezesów: Józefa Zbirady i Stanisława Rokosza oraz Henryka Śliwińskiego.
Spółdzielnia po 1990 roku, aż po dzień dzisiejszy:
Okres po przełomie roku 1989 to czas dostosowywania Spółdzielni do nowej sytuacji gospodarczej. Lata ’90 to czas trudnych, ale koniecznych decyzji ekonomicznych, skutkujących wygaszaniem niektórych obszarów działalności. Strategiczne decyzje podjęte przez Zarząd w obecnym składzie przyczyniły się do utrzymania Spółdzielni na konkurencyjnym rynku i stworzyły podstawy pod dalszą działalność w dobrej kondycji finansowej. Sukces na obecnym rynku wymaga skupienia się na głównej działalności firmy i coraz wyższej specjalizacji produktowej, osiąganej dzięki ciągłemu doskonaleniu. Nasza Spółdzielnia z powodzeniem radzi sobie na rynku, o czym świadczą liczne dowody uznania, w tym także na skalę europejską.